Wirus Schmallenberg: wkrótce metody leczenia dzięki poznaniu DNA?

SBV wywołuje u ciężarnych krów i owiec wewnątrzmaciczne obumarcia płodu, uszkodzenia płodu oraz ronienie. Wirus bardzo szybko rozprzestrzenił się w całej Europie od momentu jego odkrycia w Niemczech, około 18 miesięcy temu (październik 2011).

W swoich badaniach naukowcy użyli technik biologii molekularnej do zaprojektowania i złożenia DNA wirusa w probówce w formie, którą łatwo można wprowadzić i zreplikować w wyhodowanych komórkach.

Z komórek tych naukowcy pozyskali wirusa o identycznej infekcyjności, co naturalny SBV.

Zastosowana metoda, nazywana „odwrotną genetyką”, pozwoliła badaczom kontrolować DNA wirusa i zidentyfikować gen (nazywany NSs) biorący udział w ochranianiu go przed odpowiedzią immunologiczną organizmów zarażonych zwierząt.

Okazało się, że wirus pozbawiony genu NSs sprawia, że objawy u zarażonej nim myszy laboratoryjnej występują z mniejszym natężeniem niż wtedy, gdy wirus zawiera ten gen.

Naukowcy odkryli także, że wirus najczęściej atakuje neurony, co prowadzi do uszkodzeń mózgu. Skutkuje to uszkodzeniami mięśni, takimi jak nienaturalnie skurczone nogi, które często można zaobserwować u martwo urodzonych zwierząt, które wirusem zaraziły się od matek w macicy.

Szkoccy badacze, pod przewodnictwem Massimo Palmarini i Alaina Kohla sądzą, że zdolność konstruowania i kontrolowania DNA wirusa Schmallenberg pozwoli w przyszłości na opracowanie nowych szczepionek przeciwko niemu.

Badania zostały przeprowadzone we współpracy z naukowcami z Włoch z  Istituto G. Caporale i z Niemiec (Tierärztliche Hochschule w Hanowerze i Friedrich-Loeffler-Institut).