Katar u małego dziecka: Zapobieganie: Powikłania: Leczenie

Jak zapobiec katarowi u dziecka?

Dziecko ma słabszą odporność niż osoba dorosła, dlatego łatwiej może złapać katar. Szczególnie jesienią i wiosną. Dlatego warto w tym okresie dmuchać na zimne i unikać miejsc, w których przebywa dużo osób np. centrów handlowych. Warto również zrezygnować z wizyt w przychodniach, gdzie dziecko na pewno zetknie się z osobami chorymi. Kiedy nastąpi konieczność skorzystania z porady specjalisty, rozsądniej będzie zamówić domową wizytę lekarza.

Jeżeli z kolei chcemy wybrać się z dzieckiem na spacer, warto sprawdzić stan powietrza. Szczególnie w okresie grzewczym normy zanieczyszczenia przekraczane są wielokrotnie. Lepiej zostać wtedy z dzieckiem w domu. Ale nawet w nim rodzice często narażają swoje pociechy na katar.

Bardzo często w pomieszczeniu, w którym przebywa dziecko, jest za gorąco. Maksymalna temperatura w mieszkaniu nie powinna przekraczać dwudziestu stopni Celsjusza. W innym przypadku powietrze jest suche, co niekorzystnie wpływa na śluzówkę nosa. Należy przypomnieć, że właśnie oddychanie przez nos jest dla dziecka naturalnym sposobem.

W podniesieniu wilgotności w pomieszczeniu pomogą nawilżacze montowane przy kaloryferach. Należy zadbać również o to, aby powietrze pozostawało świeże. Dlatego nawet kilkakrotnie zaleca się wietrzyć mieszkanie, oczywiście nie narażając dziecka na przeciąg i pamiętając o wcześniejszym sprawdzeniu, czy normy zanieczyszczenia nie są przekroczone.

Nie lekceważ kataru

Rodzice patrzą na katar przez pryzmat własnych doświadczeń z tą dolegliwością. Jednak u dzieci może ona wywołać o wiele groźniejsze powikłania, niż u osób dorosłych. Dlatego nie wolno lekceważyć pierwszych jej oznak, które pojawiają się jeszcze zanim z nosa puści się płynna wydzielina. Maluch może być wtedy np. rozdrażniony. Kiedy już wiadomo, że dziecko ma katar, trzeba reagować szybko. Zbagatelizowanie kataru lub jego złe leczenie może doprowadzić nawet do zapalenia płuc.

Ale nie tylko. Może dojść również do zapalenia ucha. Zazwyczaj to powikłanie następuje przy niewłaściwym leczeniu kataru, a nawet wtedy, kiedy chore dziecko zbyt często i zbyt długo leży na plecach. Przy takim ułożeniu wydzielina z nosa dostaje się do uszu, co powoduje infekcję. Może ona doprowadzić do trwałych uszkodzeń narządu słuchu.

Płynna wydzielina może również spłynąć do dolnych dróg oddechowych. Jeżeli nie zostanie z nich usunięta, może wywołać kaszel oraz gorączkę. Wtedy niezwłocznie należy udać się do lekarza pierwszego kontaktu, ponieważ taka infekcja może stać się zagrożeniem nie tylko dla zdrowia, ale również i życia dziecka.

Jak leczyć katar u dziecka?

Aby rozrzedzić zalegającą w nosie wydzielinę, dziecko musi pić więcej niż zazwyczaj. Najlepiej przyrządzić mu herbatę malinową. Jeżeli maluch jest karmiony piersią, należy czynic to z większa częstotliwością. Nie wolno natomiast nadużywać sprayów, ponieważ wysuszają śluzówkę. Ulżą na moment, ale później maluch już się bez nich nie obejdzie. Rozsądniej zastosować inhalację lub wodę morską, która nie dość że rozrzedzi, to jeszcze wypłucze wydzielinę.

Warto również zaopatrzyć organizm malucha w witaminę C, która uszczelni naczynia krwionośne, dzięki czemu obrzęk zmaleje, a płynna wydzielina się zmniejszy.

Nieprawdą jest, że przy katarze niezbędny staje się antybiotyk. Pediatra przepisuje go dopiero w ostateczności, kiedy zatkanemu nosowi towarzyszy gorączka, a płynna wydzielina zamiast wydostawać się w mniejszej ilości, jeszcze bardziej się nasila. Mitem jest również to, że preparaty z wapniem pomagają szybciej pozbyć się kataru. Wydzielina gęstnieje i w ten sposób się zmniejsza, ale zalega w nosie. Swobodnie mogą gromadzić się w niej bakterie, co prowadzi do infekcji.

Być może to alergia

Jeżeli katar utrzymuje się dwa tygodnie, należy sprawdzić, czy dziecko jest alergikiem. Przyczyną nawracających, sezonowych katarów może być uczulenie na pyłki, kurz bądź jedzenie. Wtedy pojawią się dodatkowe objawy w postaci kichania i zaczerwienionych oczu. Należy poinformować o tym pediatrę, który wypisze skierowanie do alergologa.

Autor: Bartosz Dybała