Długie siedzenie może zwiększać ryzyko cukrzycy u kobiet

W pracach tych, jak określili naukowcy z uniwersystetu University of Leicester w Zjednoczonym Królestwie, dla kobiet, prawdopodobieństwo pojawienia się czynników ryzyka cukrzycy, takich jak odporność na insulinę oraz chroniczne zapalenie, wzrastają wraz z czasem, który kobiety spędzają w pozycji siedzącej.

Natomiast, takiego powiązania nie stwierdzono u mężczyzn.

Nawet kobiety, które były umiarkowanie albo bardzo aktywne, były również zagrożone zwiększeniem ryzyka wczesnych oznak cukrzycy, jeżeli przebywały w pozycji siedzącej przez dłuższe okresy, przestrzegają naukowcy.

Doktor Thomas Yates, z University of Leicester, pisze: jeżeli rezultaty te zostaną odtworzone w innych badaniach, powinny mieć wpływ na zalecenia odnośnie stylu życia, na politykę zdrowotną, a także na interewencje odnoszące się do zmian stylu życia.

Rezultaty te bowiem pokazują, że zachęcanie kobiet do spędzania mniejszej ilości czasu w pozycji siedzącej jest bardzo ważnym czynnikiem prewencji chronicznej choroby. 

Aby dojść do takich wniosków, naukowcy z University of Leicester przeanalizowali informacje na temat około 500 osób żyjących w Zjednoczonym Królestwie, którzy byli objęci programem badań przesiewowych w kierunku cukrzycy.

Uczestnicy tego programu donosili o tym, jak wiele czasu spędzali w pozycji siedzącej w ciągu ostatnich siedmiu dni. Badacze pobrali również od nic próbki krwi, aby sprawdzić czynniki ryzyka cukrzycy, takie jak poziom insuliny.

Przeciętnie, jak się okazało, kobiety spędzały na siedząco 5 godzin dziennie, natomiast mężczyźni – 6 godzin na dzień. Dla kobiet, dłuższe siedzenie wiązało się z odpornością na insulinę oraz z większymi poziomami markerów zapalenia, włączając w to białko C-reaktywne (CRP, c-reactive protein) oraz interleukinę-6 (IL-6).

Siła tego powiązania spadała, kiedy badacze brali pod uwagę również wskaźnik masy ciała kobiet, czyli BMI (body mass index). Czyli, im większy wskaźnik masy ciała BMI, tym większe powiązanie.

A to oznacza, mówią teraz naukowcy z University of Leicester, że nadwaga i otyłość mogą częściowo wyjaśniać ten związek.

Naukowcy brytyjscy stwierdzają, że być może chodzi tutaj o hormony, które są uwalniane przez tkankę tłuszczową i które szkodzą metabolizmowi ciała.

Badanie to jednak ma swoje ograniczenie. Po pierwsze, zostały przeprowadzone na dość niewielkiej liczbie ludzi. Po drugie, opierało się na tym, co sami uczestnicy mówili o swoim czasie spędzanym na siedząco. A bardzo możliwe jest, że sami ci ludzie niezbyt dokładnie potrafili to ocenić, przez zwykłe zapomnienie, na przykład.

Dlatego też badacze z University of Leicester przestrzegają, że tego typu nieścisłości mogły zafałszować przedstawione rezultaty.